"Some moments are nice,
some are nicer,
some are even worth writing about."
(Charles Bukowski)

Hallo allemaal,

Op het moment beleef ik mijn laatste week in Nepal. Ik ben heel blij dat ik mijn verblijf met twee weken heb verlengd, maar ben ook heel blij dat ik zaterdag weer naar huis vlieg. Het was heel erg leuk en mooi, ik heb heel veel gezien en geleerd, maar het was ook lang genoeg. Ik verlang wel weer naar Nederland, naar de frisse lucht, de normale temperatuur, de taal, mijn huisje en natuurlijk alle mensen. Het is ook best lang, 90 dagen aan de andere kant van de wereld.

Afgelopen dinsdag ben ik teruggekomen naar Kathmandu, de meest vieze stad van de wereld. Ik mis Pokhara, de rust en ruimte daar, en KTM maakt dat ik er meer naar uitkijk om zaterdag weg te gaan.
Voordat we, Matilda, Christina en ik, Pokhara verlieten hebben we natuurlijk eerst afscheid genomen van de kinderen in het weeshuis. Het afscheid was leuk, met tikka's en veel tekeningen, en daarna zijn wij per taxi naar Kathmandu gegaan. Met de taxi inderdaad, want het regenseizoen is aan het beginnen en dus kunnen busritten nogal gevaarlijk zijn. Bovendien rijdt de bus aan de klifzijde van de berg, dus per taxi leek ons veiliger.
Woensdag is Matilda naar huis gevlogen. Ik heb wat leuke dagen met Christina gehad en haar broer Martin kwam op vrijdag aan uit Pokhara. Nu zijn wij dus met zijn drieen. We hebben gedag gezegd bij Rajesh, de organisator, en hebben een bezoekje gebracht aan Christina's eerste weeshuis. Ze zijn daar erg arm en de eigenaresse is zo sterk, ze wil echt niet om spullen vragen. Dat maakt dat wij het maar al te graag willen geven en dus hebben we samen voor de tien kinderen nieuwe schoolschoenen en rugtassen gekocht. De oudste jongen liep op zulke krappe schoenen dat hij uit school alleen nog maar op bed kon liggen omdat hij niet meer kon lopen. We hebben de nieuwe spullen gebracht en ze waren er verschrikkelijk blij mee. Een meisje is geestelijk beperkt en zij gaat niet naar school en hoeft dus ook geen schoolschoenen, maar voor haar hebben we heel mooie rode schoenen gekocht. Jullie hadden haar blije gezichtje moeten zien.

Gisterenochtend hebben we de Bagmati rivier bezocht, waar lijkverbrandingen plaatsvinden. Het was gek genoeg een heel mooie plaats en ik vond het heel bijzonder daar te zijn.

Morgen zullen Christina en Martin Nepal verlaten. Dan ben ik nog de enige hier en dus breng ik mijn laatste weekje alleen door. Ik hoop nog een paar bezienswaardigheden te bezoeken, zoals de Stupa en Garden of Dreams, en dan ben ook ik helemaal klaar om naar huis te gaan!

Veel liefs,
Danielle

UPDATE: Ik heb de drinkflessen (hard plastic, 1L) gekocht! Ik ga ze morgen naar het weeshuis brengen. De kinderen namen water mee in een oude waterfles van Christina, terwijl alle andere kinderen op school wel echte drinkflessen hebben. Ik had nog wat geld over, dus heb ik ook knutselspullen kunnen kopen, die hebben ze ook niet. Ik heb vier pakken potloden, een pak wit papier, lijmstiften en verf gekocht. Daarnaast heb ik ook nog wat spulletjes gehaald die altijd handig zijn (zeep e.d., zie foto's). Ze zullen er blij mee zijn!